Dimanĉe dum uzado de komputilo, mi spektis televidon iomete. Estis malnova pola komedio "Nie lubię poniedziałku" (="Mi ne ŝatas lundon"). Mi ĉefe okupiĝis pri komputilaj aferoj, mi ne sekvis fadenon de filmo. Mi tre ekmiris, kiam mi hazarde rimarkis, ke dum sceno ĉe fluĝaveno iu viro tenas "Heroldo de Esperanto". Mi ĝin tuj rekonis, ĉar mi dum lasta jaro kelkfoje ĝin vidis ĉe nia esperanta klubejo. Mi ekĝojis kaj revenis al komputilo. Sed mi ekmiris eĉ pli, kiam mi eĉ aŭdis Esperanton momenton poste! Tio estis eble unu aŭ du frazoj, iu esperantisto bonveniĝis italon eble ankaŭ ĉe fluĝaveno aŭ en iu alia loko. Min tute surprizis, ke mi ekaŭdis Esperanton en pola televido. Kompreneble tio estis nur unu frazo kaj plimulto da homoj eĉ ĝin ne rimarkis aŭ pensis, ke tio estis itala. Sed mi ekĝojis, ke mi komprenas. Mi denove devas iam spekti tiun komedion, ĉar mi neniam antaŭe ĝin vidis. Kaj tiam mi penos pli precize serĉi esperantajn detalojn.
W niedzielę siedziałam przy komputerze, a w tle grał włączony telewizor. Leciała stara polska komedia "Nie lubię poniedziałku". Głównie zajmowałam się komputerem, nie śledziłam fabuły filmu. Bardzo się zdziwiłam, kiedy przypadkiem zauważyłam, że w czasie sceny na lotnisku jakiś mężczyzna trzyma esperancką gazetę "Heroldo de Esperanto". Od razu ją poznałam, bo w ciągu ostatniego roku kilkakrotnie widziałam ją w naszym esperanckim klubie. Ucieszyłam się i wróciłam do komputera. Ale zdziwiłam się jeszcze bardziej, kiedy moment później usłyszałam esperanto! To było tylko jedno czy dwa zdania, jakiś esperantysta powitał Włocha chyba też na lotnisku albo w jakimś innym miejscu. Zupełnie zaskoczyło mnie, że usłyszałam esperanto w polskiej telewizji. Oczywiście to tylko jedno zdanie i większość ludzi pewnie nawet go nie zauważyła albo myślała, że to po włosku. Ale ja się ucieszyłam, że to rozumiem. Muszę kiedyś jeszcze raz obejrzeć tę komedię, bo nigdy wcześniej jej nie widziałam. I postaram się wtedy dokładniej szukać esperanckich szczegółów.
0 komentarze:
Prześlij komentarz